Mans se ervaring van eensaamheid na die verlies van ’n lewensmaat: ’n Beskrywing van narratiewe pastorale betrokkenheid

Abstract

Opsomming

Die doel van hierdie studie is om die fenomeen van eensaamheid by mans na die verlies van ’n lewensmaat te ondersoek. Dit behels navorsing wat die voorkoms, betekenis en die belewenis van eensaamheid na die verlies van ’n eggenoot kan verhelder. Die navorsing is gegrond in praktiese teologie. Dit word nagevors vanuit postmoderniteit as paradigma met ’n sosiaal-konstruksionistiese diskoers as epistemologiese vertrekpunt soos verwoord in die narratief-hermeneutiese benadering. Verskeie aksies onderliggend aan deelnemende aksienavorsing vir die insameling van data word as deel van ’n kwalitatiewe navorsingsbenadering benut. Meganismes onderliggend aan die narratiewe benadering wat korreleer met beginsels onderliggend aan deelnamende aksie-navorsing word geïmplementeer by die insameling van data. Waardevolle alternatiewe, wat ’n bydrae kan lewer in die hantering van eensaamheid, word vanuit die gespreksbenadering verken en beskryf. Antropologiese paradigmas word verhelder vanuit die siening dat die mens ’n komplekse wese is, wat deur sy/haar eie narratiewe sy omstandighede konstrueer. Met die studie word gevind dat mans eensaamheid kan ondervind na afsterwe van ’n lewensmaat. Hulle ondervind ook ’n behoefte aan ’n verbintenisfiguur wat kan help om hul eensaamheid te hanteer.

Abstract

The purpose of this study is to explore the phenomenon of loneliness that men experience after the loss of their spouse. It contains research to enlightens the occurrence, meaning and perception of loneliness after the loss of a spouse. The research is founded in practical theology and researched from within a postmodernity paradigm, with a social constructionist discourse as epistemological point of departure as it is expressed in the narrative hermeneutic approach. Several actions subjacent to participatory action research are employed and form part of a qualitative research. Mechanisms of the narrative approach that resonate with the principles of participatory action research are used to collect the information. Valueable significant alternatives to cope with loneliness are explored by using the conversational approach. Anthropological paradigms are clarified from the view that a human being is a complex entity that constructs his/her own circumstances through narratives. Important findings of this research are that men can experience loneliness after the loss of a spouse and they are in need of a attachment figure to help them to cope with loneliness.

https://doi.org/10.19108/KOERS.81.1.2231